Co to jest Dźwięku Źródła

Co to znaczy ŹRÓDŁA DŹWIĘKU: różne układy drgające, które drgając w sposób mniej albo bardziej złożony wytwarzają w otaczającym ośrodku falę akustyczną. Drgający kamerton wytwarza ton prosty albo czysty, który odpowiada prostemu drganiu harmonicznemu. By zwiększyć natężenie emitowanej fali, kamerton pobudza do drgań rezonator (pudło rezonansowe), gdzie wykorzystuje się drganie słupa powietrza. Drgania słupów powietrza w rurach jednostronnie albo dwustronnie otwartych i drgania strun i prętów wykorzystuje się w konstrukcjach różnych typów instrumentów muzycznych. Drgająca struna wytwarza złożoną falę akustyczną, gdyż mogą na niej powstawać fale stojące o różnych długościach, a co za tym idzie, o różnych częstotliwościach drgań. Złożone drganie struny przedstawiono na rysunku. Struna o długości l, umocowana na obu końcach, może rezonować przy częstotliwościach: v jest prędkością rozchodzenia się w strunie fal poprzecznych, których superpozycja prowadzi do złożonych oscylacji. Szybkość (gdzie - masa przypadająca na jednostkę długości struny) jest taka sama dla wszystkich częstotliwości. Przy każdej z częstotliwości pomiędzy końcami struny powstaje fala stojąca o całkowitej liczbie n połówek fali tak, iż końce struny muszą być węzłami. Ton o najniższej częstotliwości nazywa się tonem fundamentalnym, a pozostałe wyższymi harmonicznymi albo alikwotami. Wyższe harmoniczne, których częstotliwości są całkowitymi wielokrotnościami częstotliwości podstawowej, tworzą tak zwany szereg harmoniczny. Częstotliwość podstawowa jest pierwszą harmoniczną. Ton o częstotliwości 2f1 jest pierwszym alikwotem albo drugim harmonicznym, częstotliwość 3f1 jest trzecią harmoniczną, a ton drugim alikwotem i tak dalej Fala, która jest superpozycją wszystkich fal składowych, trafiając do ucha wywołuje w mózgu sukces sumaryczny, charakterystyczny dla danego instrumentu muzycznego (albo innego źródła wydającego dźwięki tonalne). Sukces ten związany jest z barwą albo brzmieniem dźwięku. Ź.dź. tonalnego może być także pręt umocowany na jednym końcu. W tym przypadku, jak widać na rysunku, na długości pręta musi mieścić się nieparzysta liczba ćwiartek długości fali, dlatego drgający pręt wytwarza ton fundamentalny i alikwoty (tony harmoniczne), których częstotliwości są nieparzystymi wielokrotnościami częstotliwości tonu podstawowego. W drgającej strunie albo w drgającym pręcie powstają poprzeczne fale stojące, odpowiadające różnym rodzajom drgań. Podłużne fale stojące powstają w trakcie drgań słupów powietrza zawartego w jednostronnie albo dwustronnie otwartych rurach. Złożone drgania słupów powietrza są fundamentem działania piszczałek organowych i wszystkich rodzajów instrumentów dętych. Ź.dź., gdzie występują dwuwymiarowe fale stojące, są drgające membrany. Drgająca membrana wywarza ton fundamentalny i wyższe tony o tak zwany częstotliwościach własnych (rezonansowych). Tony te nie tworzą szeregu harmonicznego, dlatego membrany mają ograniczone wykorzystanie w instrumentach muzycznych (instrumenty perkusyjne). Znajomość złożonych drgań membran ma spore znaczenie w różnych technikach elektroakustycznego przetwarzania dźwięków (mikrofony, głośniki)