Co to jest Magnetyczna Indukcja

Co to znaczy INDUKCJA MAGNETYCZNA: podstawowa rozmiar opisująca pole magnetyczne, zdefiniowana opierając się na wzoru na siłę elektrodynamiczną albo siłę Lorentza. Wartość siły F działającej na ładunek próbny Q, poruszający się w polu magnetycznym z prędkością v, prostopadłej do kierunku wektora prędkości jest wprost proporcjonalna do iloczynu Qv i zależy od kierunku wektora prędkości. Istnieje taki kierunek w przestrzeni, gdzie wartość siły F jest równa zeru. Jeżeli jednak cząstka będzie się poruszać w kierunku prostopadłym do poprzedniego, to siła będzie max., a jej wartość wyrazi się wzorem: Fmax = qvB Rozmiar B, charakteryzującą pole magnetyczne, nazywa się indukcją pola magnetycznego. Wartość indukcji w danym punkcie pola jest dana wyrażeniem: Jednostką indukcji w układzie jednostek SI jest 1 tesla [T]. Indukcja pola magnetycznego wynosi 1 tesla, jeżeli max. siła działająca na ładunek próbny równy 1 kulomb, poruszający się z prędkością , jest równa 1 niuton. 1 woltosekunda [Vs] jest jednostką strumienia i. m. i nazywa się 1 weber [Wb]. Dlatego wartość indukcji pola magnetycznego podaje się niekiedy w "weberach na metr kwadratowy". Inną powszechnie stosowaną jednostką indukcji jest 1 gaus: 1Gs = 10-4T Z racji na to, iż siła i szybkość są do siebie prostopadłe, indukcja nie może być wielkością skalarną. Przypisuje się jej charakter wektora, przyjmując umowę co do zwrotu. Wzór na siłę można przedstawić jako iloczyn wektorowy: Wartość liczbowa siły: F = qvBsinα Indukcję magnetyczną B można równie dobrze zdefiniować, korzystając ze wzoru na siłę elektrodynamiczną: INDUKCJA Swoja - powstawanie siły elektromotorycznej indukcji w trakcie zmian natężenia prądu w obwodzie elektrycznym. Zmiany natężenia prądu wywołują zmiany strumienia indukcji pola magnetycznego wytwarzanego poprzez prąd płynący w obwodzie, te zaś zmiany pola magnetycznego wywołują powstawanie SEM indukcji. Przykład zjawiska i.w. pokazano na rysunku. Zwarcie klucza K skutkuje przepływ prądu poprzez dławik (cewkę indukcyjną) i namagnesowanie jego rdzenia. Gwałtowne przerwanie obwodu skutkuje błyskawiczny zanik wytworzonego strumienia indukcji i wyindukowanie dużej siły elektromotorycznej, co jest sygnalizowane zapalaniem się lampki neonowej N. Wzór na siłę elektromotoryczną (SEM) i.w. można wyprowadzić z prawa indukcji Faradaya: Strumień indukcji magnetycznej w obwodzie: Φ = LI gdzie I - natężenie prądu, L - współczynnik i.w., indukcyjność albo samoindukcja obwodu. Podstawiając, otrzymuje się wzór na SEM indukcji własnej: SEM indukcji własnej jest wprost proporcjonalna do szybkości zmian natężenia prądu w obwodzie. Symbol "minus" jest związany z obowiązującą tutaj regułą kierunkową Lenza ( prawo indukcji Faradaya). Indukcyjność L obwodu elektrycznego mierzy się w henrach [H]: Indukcyjność obwodu jest równa jednemu henrowi, jeżeli równomierna zmiana natężenia prądu o jeden amper pośrodku jednej sekundy skutkuje wyindukowanie w tym obwodzie siły elektromotorycznej indukcji równej jednemu woltowi