Definicja Mikroprocesor

Co to jest MIKROPROCESOR procesor zawarty w jednym układzie jest określany mianem mikroprocesora. Do jego przedmiotów należą moduły pamięci, jednostki obliczeniowej i sterującej, a również rejestry rozkazów, danych, stanów, pamięci podręcznej i licznika rozkazów. Sam mikroprocesor nie umożliwia przeprowadzenia żadnych operacji – wymaga obecności pamięci stałej (ROM), operacyjnej (RAM) i urządzeń wejścia/wyjścia (I/O). Mikroprocesor to jest rodzaj układu scalonego, miniaturowego urządzenia elektronicznego, zawierającego blok sumatora, blok logiczny i blok kontrolny, konieczne do realizowania funkcji operacyjnej jednostki centralnej. W rezultacie, układ taki jest zdolny zarówno do interpretacji rozkazów i wykonywania programu działania, jak i do prowadzenia obliczeń arytmetycznych. Z mikroprocesorem zintegrowane są także układy szybkiej pamięci typu cache, przyspieszającej przesyłanie rozkazów i danych z i do pamięci RAM i układy sterowania. Mikroprocesor Pentium Pro zawiera w jednej obudowie dwie struktury scalone: pamięć podręczną, obejmującą około 15,5 mln i sam procesor, obejmujący 5,5 mln tranzystorów. Pierwsze mikroprocesory, poświęcone do zastosowania w kalkulatorach, przetwarzały w jednym cyklu zegarowym 4 bity danych. W pierwszych popularnych mikrokomputerach (Spectrum, Commodore, Atari) użyto mikroprocesorów 8-bitowych, w zastosowaniach biurowych upowszechniły się w latach ’80 procesory 16-bitowe, w latach ’90 32-bitowe. W konstrukcjach kart graficznych, do szybkiego przetwarzania wielkich ilości danych obrazów o dużej rozdzielczości (na przykład 1280×1024), o powyżej 16 mln kolorów, wykorzystuje się szczególne procesory przetwarzające 64 albo nawet 128 bitów w jednym cyklu zegarowym. Mikroprocesory użytkowane są do obsługi i kontroli robotów, urządzeń medycznych, programatorów pralek, kuchenek elektronicznych, telewizorów, magnetowidów, telefonów, radioodbiorników, kontroli wybranych funkcji samochodów, klimatyzatorów itd