Definicja Video Gra
Co to jest Gra video
zabawa prowadzona przeważnie dzięki urządzenia elektronicznego. Odznacza się trzy klasy gier elektronicznych:
l) kieszonkowe;
2) komputerowe albo telewizyjne – urządzenia elektroniczne (komputer, konsola do gier) podłączane do telewizora albo monitora umożliwiającego obserwację przebiegu gry;
3) stacjonarne – stanowiska z monitorem i odpowiednimi przyrządami sterującymi (manipulatorami).
Wykorzystanie mikroprocesorów umożliwiło połączenie trzech fundamentalnych rodzajów gier: zręcznościowych, losowych i strategicznych. Gry elektroniczne, w okolicy zręczności w posługiwaniu się manipulatorami urządzenia, rozwijają refleks, pamięć, wyobraźnię przestrzenną, orientację w błyskawicznie (regularnie losowo) zmieniających się przypadkach, a nawet umiejętność podejmowania decyzji o znaczeniu strategicznym. Pierwsze gry podłączane do telewizora opracował amerykański fizyk W. Higinbotham w latach 1958-59. Pierwszą mikroprocesorową grę wideo (pod nazwą „Pong”) przygotował N. Bushnell w 1972. W 1983 japońska spółka Nintendo wprowadziła do sprzedaży pierwszą domową grę nazwaną „Game and Watch”. Nie wszystkie gry mają charakter tylko zręcznościowy i wymagają biegłości manualnej w obsłudze klawiatury komputera czy joysticka, inne mogą nieraz stanowić złożony zbiór zadań logicznych i edukacyjnych. Gry, wykorzystując możliwości graficzne i dźwiękowe komputera, przyczyniły się w znacznym stopniu do spopularyzowania mikrokomputerów. Urządzeniami zewnętrznymi wytwarzanymi specjalnie do gier są joystick i wiosełka. Złożoność i atrakcyjność gier związana jest z postępem multimediów i technologii wirtualnej rzeczywistości, oferującej na przykład szczególne hełmy z ekranami projekcyjnymi reagujące na ruch głowy czy kostiumy albo fotele generujące bodźce fizyczne odczuwane poprzez całe ciało grającego
l) kieszonkowe;
2) komputerowe albo telewizyjne – urządzenia elektroniczne (komputer, konsola do gier) podłączane do telewizora albo monitora umożliwiającego obserwację przebiegu gry;
3) stacjonarne – stanowiska z monitorem i odpowiednimi przyrządami sterującymi (manipulatorami).
Wykorzystanie mikroprocesorów umożliwiło połączenie trzech fundamentalnych rodzajów gier: zręcznościowych, losowych i strategicznych. Gry elektroniczne, w okolicy zręczności w posługiwaniu się manipulatorami urządzenia, rozwijają refleks, pamięć, wyobraźnię przestrzenną, orientację w błyskawicznie (regularnie losowo) zmieniających się przypadkach, a nawet umiejętność podejmowania decyzji o znaczeniu strategicznym. Pierwsze gry podłączane do telewizora opracował amerykański fizyk W. Higinbotham w latach 1958-59. Pierwszą mikroprocesorową grę wideo (pod nazwą „Pong”) przygotował N. Bushnell w 1972. W 1983 japońska spółka Nintendo wprowadziła do sprzedaży pierwszą domową grę nazwaną „Game and Watch”. Nie wszystkie gry mają charakter tylko zręcznościowy i wymagają biegłości manualnej w obsłudze klawiatury komputera czy joysticka, inne mogą nieraz stanowić złożony zbiór zadań logicznych i edukacyjnych. Gry, wykorzystując możliwości graficzne i dźwiękowe komputera, przyczyniły się w znacznym stopniu do spopularyzowania mikrokomputerów. Urządzeniami zewnętrznymi wytwarzanymi specjalnie do gier są joystick i wiosełka. Złożoność i atrakcyjność gier związana jest z postępem multimediów i technologii wirtualnej rzeczywistości, oferującej na przykład szczególne hełmy z ekranami projekcyjnymi reagujące na ruch głowy czy kostiumy albo fotele generujące bodźce fizyczne odczuwane poprzez całe ciało grającego
Czym jest Gra video znaczenie w Słownik Internet G .