Co to jest Magnetyczne Wektory Trzy

Co to znaczy TRZY WEKTORY MAGNETYCZNE.: Prąd elektryczny płynący poprzez długi, ściśle nawinięty solenoid, wytwarza w jego wewnętrznej części jednorodne pole magnetyczne, którego indukcję można obliczyć korzystając z prawa Ampere´a: gdzie - całkowite natężenie prądu płynącego poprzez N0 zwojów mieszczących się na odcinku o długości l. Całkę okrężną można łatwo obliczyć wzdłuż zamkniętej drogi, którą stanowi prostokąt ABCD. Stanowi ona sumę czterech całek, odpowiadających czterem częściom drogi całkowania: Pierwsza całka z prawej strony równania jest równa: gdzie B - wartość indukcji magnetycznej wewnątrz solenoidu, l - długość drogi od A do B. Suma trzech pozostałych całek jest równa zeru. Można więc napisać następujące równania: Jeżeli wewnątrz solenoidu umieścimy rdzeń na przykład żelazny, to indukcja B wewnątrz solenoidu znacząco wzrośnie. Sporą wartość indukcji magnetycznej w rdzeniu żelaznym wyjaśnia się uporządkowaniem elementarnych dipoli magnetycznych rdzenia. Dipolowy okres magnetyczny przypadający na jednostkę objętości materiału rdzenia nazywa się magnetyzacją albo wektorem namagnesowania M. Wartość momentu dipolowego wycinka rdzenia o długości dl można przedstawić dzięki wzoru: dpm = MSdl (*) gdzie S - pole powierzchni przekroju poprzecznego rdzenia. Po wyjęciu rdzenia można zwiększyć indukcję do wartości, jaką miałaby w obecności rdzenia, poprzez powiększenie natężenia prądu o wartość zwaną prądem magnesującym Im. Prawo Ampere´a ma teraz postać: Dla solenoidu można napisać: Bl = μ0N0I0 + μ0N0Im0 (**) Gdyż wartość dipolowego momentu magnetycznego obwodu z prądem wyraża się wzorem: pm = NIS (***) gdzie N - liczba zwojów, I - natężenie prądu w obwodzie, S - powierzchnia obwodu, można znaleźć natężenie prądu magnesującego, jaki jest potrzebny do wytworzenia momentu magnetycznego równoważnego momentowi, jaki powstaje w rdzeniu dzięki uporządkowaniu elementarnych dipoli. Z wzorów (*) i (***) wynika: Podstawiając do wzoru (**) otrzymujemy: Bl = μ0N0I0 + μ0Ml Wracając do ogólnej postaci prawa Ampere´a, można napisać: Rozmiar nazywa się natężeniem pola magnetycznego. Związek pomiędzy t.w.m. można napisać w formie: Prawo Ampere´a można zapisać w formie: która jest słuszna w obecności materiałów magnetycznych i gdzie I znaczy prąd faktyczny, nie obejmujący prądu magnesującego. Dla materiałów paramagnetycznych i diamagnetycznych można przedstawić empiryczne zależności: gdzie μ - względna przenikalność magnetyczna ośrodka. W próżni, gdzie nie ma jakichkolwiek dipoli magnetycznych, M = 0. W ten sposób dla próżni: Reasumując - pole magnetyczne w obecności materiałów magnetycznych opisują trzy wektory: 1) Indukcja magnetyczna B - związana z wszelkimi prądami rzeczywistymi i magnesującymi. 2) Natężenie pola magnetycznego H - powiązane tylko z prądami rzeczywistymi. 3) Magnetyzacja M - związana tylko z prądami magnesującymi (znika w próżni)