Co to jest Elektrodynamiczna Siła

Co to znaczy: siła działająca na przewodnik, poprzez który płynie prąd elektryczny, umieszczony w polu magnetycznym. Siła ta jest rezultatem działania siły Lorentza na każdy poruszający się w przewodniku elektron. Gdyż elektrony nie mogą opuścić przewodnika, pojawia się siła działająca na przewodnik, w kierunku prostopadłym do przewodnika. S.e. F, działającą na prostoliniowy przewodnik o długości l, można wyliczyć ze wzoru: F = Il × B gdzie I - natężenie prądu w przewodniku, B - indukcja pola magnetycznego. Wartość s.e. wylicza się ze wzoru: F = BIl sin α gdzie α - kąt zawarty między kierunkiem wektora indukcji a kierunkiem (umownym) przepływu prądu. Dla α = 0 siła elektrodynamiczna znika, a dla α = 90° jest największa i jej wartość wynosi: F = BIl Kierunek i zwrot s.e. ustala pojęcie iloczynu wektorowego, wypowiadana jako reguła "trzech palców lewej ręki" Fleminga. Jeżeli w jednorodnym polu magnetycznym o indukcji B umieścić prostokątną ramkę, poprzez którą płynie prąd o natężeniu I, o wymiarach przedstawionych na rysunku, to będzie na nią działał okres siły, którego wartość wyraża wzór: M = IabB sinΘ albo M = ISBsin Θ Jeżeli ramka zawiera N zwojów drutu, to wartość momentu wynosi: M = NISB sin Θ Definiując magnetyczny okres dipolowy ramki , można podać wzór na okres siły działającej na zamknięty obwód z prądem, znajdujący się w polu magnetycznym: Ten okres siły skutkuje obrót ramki, aż do położenia, gdzie kierunek wersora pokryje się z kierunkiem wektora indukcji albo, co na jedno wychodzi, powierzchnia ramki ustawi się prostopadle do linii pola magnetycznego. Występowanie opisanego momentu s.e. jest fundamentem konstrukcji silników elektrycznych i magnetoelektrycznych kryteriów natężenia prądu. S.e. ma sporo zastosowań w różnych urządzeniach technicznych, takich jak silniki elektryczne, przetworniki elektroakustyczne i przyrządy pomiarowe