Co to jest RÓWNANIE VAN DER WAALSA

Co to znaczy: odnosi się do modelu gazu rzeczywistego. Cząsteczki gazu traktujemy jako sztywne kulki o objętości Vc. Dla n = 1 mola gazu skuteczna objętość Vef "dostępna" dla ruchu cząsteczek: Vef = V - b, b = 4NAVc NA - liczba Avogadro; NAVc - objętość zajmowana poprzez NA cząsteczek gazu. Mnożnik 4 wynika z uwzględnienia względnego ruchu cząsteczek. Cząsteczki oddziałują na siebie siłami przyciągającymi. We wnętrzu naczynia siły te równoważą się, z kolei przy ściankach wywołują stworzenie dodatkowego ciśnienia. Ciśnienie efektywne: a - zależy od rodzaju gazu pefVef = RT dla n = 1 mola: dla n moli: Na rysunku przedstawiono izotermy gazu otrzymane opierając się na r.V.d.W. Odcinek poziomy CE, odpowiadający skraplaniu pary, jest przeprowadzony tak, by pola nad i pod odcinkiem były równe. Dla T = Tkryt odcinek poziomy redukuje się do punktu o współrzędnych (pkr, Vkr). To jest pkt. krytyczny. Związek parametrów krytycznych (dla 1 mola gazu) ze stałymi a i b równania: R - stała gazowa