Co to jest Luneta

Co to znaczy LUNETA: (luneta soczewkowa, refraktor) - przyrząd wykorzystywany do oglądania elementów, które znajdują się w dużej odległości od obserwatora. Luneta astronomiczna, zwana również lunetą Keplera złożona jest z dwóch współosiowych układów optycznych, z których każdy ma właściwości soczewki skupiającej. Zadaniem obiektywu Ob jest wytworzenie rzeczywistego, odwróconego i zmniejszonego obrazu odległego przedmiotu. Ten powstający w ognisku obiektywu obraz jest w dalszym ciągu oglądany poprzez lupę, zwaną okularem Około Zwiększenie kątowe l. wyraża się wzorem: i jest równe stosunkowi odległości ogniskowych obiektywu i okularu. W l. nastawionej na nieskończoność ogniska obiektywu i okularu pokrywają się. L. przekształca wiązkę promieni równoległych o dużej średnicy w wiązkę promieni równoległych o średnicy mniejszej. Stanowi ona w ten sposób tak zwany układ bezogniskowy (afokalny). Dla oka miarowego (nie akomodowanego) światło od przedmiotu znajdującego się w nieskończoności dotrze do ogniska znajdującego się na siatkówce, tworząc obraz faktyczny. Gęstość strumienia światła wchodzącego teraz do oka jest wyższa niż dla strumienia wchodzącego poprzez oprawę obiektywu. Dlatego gwiazdy, które są niewidoczne gołym okiem, można zobaczyć dzięki l. Luneta Keplera wytwarza obrazy odwrócone, co nie przeszkadza w obserwacjach astronomicznych. Przystosowanie l. Keplera do obserwacji ziemskich wymaga wykorzystania układu optycznego odwracającego obraz. Przedstawiona na rysunku l. ziemska jest l. Keplera wyposażoną w dodatkową soczewkę odwracającą obraz. Regularnie stosuje się do odwracania obrazu układy kompletnie odbijających pryzmatów, zestawiając dwie l. w lornetę do obserwacji dwuocznej. Obrazy łatwe tworzy l. Galileusza z okularem ujemnym (rozpraszającym)